De negende etappe van het Pieterpad loopt van Hardenberg naar Ommen. De etappe is 21 km lang en deze etappe brengt je via de velden en landerijen rondom Hardenberg, via Rheeze naar de bossen en zandverstuivingen van Ommen. Ik ben inmiddels al meer dan een week onderweg op het Pieterpad. En vandaag voel ik de voorgaande kilometers goed in mijn benen maar het is genieten van de omgeving.
Je leest hier mijn ervaringen en praktische tips om optimaal te genieten van deze 9e etappe.
Probe around the Globe gebruikt affiliate links. Als je op een van mijn affiliate links klikt en daarna een aankoop doet, verdien ik hierop een kleine commissie. Hier zitten geen extra kosten aan voor jou, maar helpt deze website enorm!
Ik heb het Pieterpad alleen gelopen in het voorjaar. Ik ben in 1x van Pieterburen naar de Sint Pietersberg in Maastricht gelopen. Wil je meer lezen over het Pieterpad en mijn wandelavonturen, ga dan naar deze Pieterpad pagina.
Etappe 9 van het Pieterpad
Vandaag is niet zo’n beste wandeldag. Die heb je er wel eens tussen zitten als je meer dan drie weken achterelkaar gaat wandelen.
Gisteren was ook een zware dag en ik was pas laat bij de B&B. Ik slaap slecht en ben vanaf half 6 al klaar wakker. Ik blijf in bed liggen maar slaap helaas niet meer.
Ook eet ik vandaag veel te weinig waardoor ik echt gewoon honger klop heb. Dat is niet handig. Was ik nu toch maar langs de supermarkt gelopen gisteren, maar het was gewoon te veel. Ik merk het vandaag dubbel en dwars.
Maar de wandeling is schitterend. Door de landerijen en langs velden. Door bossen en over mooie paadjes. Mijn humeur en mijn gevoel worden echter sterk bepaald door slaap- en voedsel gebrek.
Pieterpad etappe 9: Hardenberg – Ommen de route
Deze etappe van het Pieterpad, staat beschreven als 9e etappe in het Pieterpad boekje.
Je kunt ook de route downloaden als gpx. maar de route is ook erg goed gemarkeerd langs de weg. Koop je het Pieterpad boekje deel 1 van Pieterburen naar Vorden, dan heb je een leuk boekje met de route, interessante informatie onderweg en steun je de Pieterpad stichting met het onderhoud van het pad.
Het startpunt ligt op de markt in Hardenberg en dat heb ik gisteren al gelopen. Ik ben via het Vechtpark gelopen en via een mooi pad achter twee woonwijken langs. Daar was mijn B&B, dus deze morgen kan ik makkelijk weer op het Pieterpad aansluiten en binnen no-time ben ik weer op pad. De eerste 2 km zitten er al op!
Ik loop Hardenberg uit en stuit op een mooi natuurgebied. Het is lekker wandelen op het verharde voet- en fietspad. Het waait flink dus het is wat fris maar wel lekker na de warmte van de afgelopen dagen.
Dorpje Rheeze
Ik verwonder me over de bomen die hier staan en mijmer lekker weg bij het open landschap. Voor ik het weet stuit ik op een super schattig klein dorpje, Rheeze. De boerderijen hier zien er fantastisch uit en het is idyllisch rustig.
Op de een of andere manier, mis ik het theehuis wat hier ligt. Dat zou een goed pauze moment kunnen zijn, maar ik loop door.
Ik loop door het open landschap en zie verderop allerlei campings, familieparken en speelparadijzen liggen. Inmiddels begint het te regenen, toch maar een regenjas aan. Die kan na 5 minuten weer uit als ik het bos induik en door de bossen wandel.
Boswachterij Hardenberg
De begroeiing begint hier al behoorlijk hoog te worden en het is oppassen voor de jonge brandnetels. Tot mijn eigen verbazing kom ik bij een super drukke weg, het blijkt de N36 te zijn.
Wat een drukte en lawaai na al die rust van deze ochtend. In het bos pauzeer ik maar eens even want ik ben al dik 2 uur onderweg.
Het gaat nog een paar km door in het bos. Alsmaar rechtdoor, op het voetpad, recht zo die gaat. Mijn gedachten dwalen af, ik voel mn voeten en mijn benen protesteren. Het is lastig om niet aan de pijntjes te denken als de omgeving niet echt stimulerend is.
Dorpje Junne
Ik begin ondertussen serieus trek te krijgen. Ondanks dat ik net al wat gegeten heb, heb ik nog steeds trek. Ik drink nog maar eens wat. Ergens onderin mijn tas zitten nog wat energie repen maar ik heb geen zin om mijn tas af te doen en ze te gaan zoeken, dus ik stap door.
Eindelijk komt er een einde aan het bos en nader ik de stuw van Junne. Als het goed is, zit er in het dorp een theehuis of iets van horeca. Als ik de stuw passeer rijden er ineens een hele rij oldtimers de brug over. Ik zwaai uitgebreid naar de bestuurders.
Met weer een beetje nieuwe energie besluit ik niet rechtdoor te lopen, het dorp Junne is via de kortste weg en zsm iets te gaan eten. Nee, ik besluit tóch maar het Pieterpad te volgen.
Het Pieterpad maakt een rare kronkel langs de Vecht, langs een klein natuurgebiedje en dan langs boerderijen en de bossen weer in. Ik kan bijna niet meer. Ik ben compleet uitgeput.
Op een bankje praat ik mezelf moed in. Nog een paar honderd meter, dan van het Pieterpad af en naar het theehuis. Vooruit dan maar weer. Ik begin te lopen, blik op oneindig en ik spreek de laatste energie voorraad aan.
Pauze
Eenmaal in Junne, bij het theehuis, zak ik op de eerste de beste plek neer die ik kan vinden. Schoenen uit. Sokken uit. De uitbaatster heeft het druk, dus het duurt even voor ze mijn bestelling komt opnemen. Dat komt mooi uit want daardoor kan ik de eerste tranen wegvegen en even tot mezelf komen.
Ik eet wat en ik drink uitgebreid een mok thee. En een cola. En nog maar een liter water of wat. Ik blijf rustig een uur zitten, ik kan voorlopig nog niet in beweging komen.
Ik bel met het thuisfront, maar ze zijn druk bezig maar hebben toch een paar bemoedigende woorden voor me.
Uiteindelijk pel ik me los van het theehuis, doe mijn sokken en schoenen weer aan en hijs de rugtas weer op. Wat is dat ding toch zwaar! Maar ik loop weer door, naar Ommen!
Stuifduinen en de Sahara
Ik heb nu gelukkig geen honger meer en ik keer terug naar het Pieterpad. Ik loop wederom door de bossen maar nu kronkelt het pad lekker en is het bos een stuk gevarieerder. Dit is een stuk aantrekkelijker.
Het stuk met de stuifduinen is prachtig. Ik ben even bang dat het Pieterpad er dwars overheen gaat, maar die ellende blijft me bespaard. Gelukkig maar. Ik heb al vele uren in de Loonse en Drunense Duinen gewandeld in Brabant en dat is echt geen pretje.
Het Pieterpad loopt er netjes langs maar biedt wel een heel mooie blik op het gebied. Oude bomen, sierlijke grassen en zoveel verschillende kleuren zand. De stapelwolken spelen een spelletje met de zon en dit zorgt voor intrigerende schaduwen op het zand.
Ik steek het spoor over en loop nu in een ander bosgebied. Ik begin de kilometers af te tellen naar het eindpunt, maar het valt altijd tegen. De muggen vallen en masse aan en ik probeer mijn hoofd leef te maken en niet te veel na te denken. Helaas lukt het moeizaam.
Laatste stukje naar Ommen
Ik zie wederom een bankje en moet toch echt weer even zitten. Ik kan bijna niet meer. Mijn benen zitten vol met lactaat en alles doet zeer. Staan, zitten, onderuit zitten, rechtop zitten. De benen gestrekt, de benen gebogen, mijn benen masseren. Het helpt allemaal niets, alles doet zeer.
Dan maar weer verder lopen. Dan overstemd de pijn in mijn voeten, de pijn in mijn benen. Ik verlaat nu het bos en steek wederom de spoorlijn over. Nog maar een klein stukje naar Ommen.
Ik kan de weg horen en zet een muziekje op. Het is nog maar een klein stukje naar Ommen maar ik zit echt steenkapot.
Als ik weer op een bankje zit uit te blazen vraagt een medewandelaar of het wel gaat? Tja, wat antwoord je daar nou op? Samen wandelen we het laatste stukje naar Ommen en dat doet me goed. De afleiding, het kletsen, even een andere stem in mijn hoofd dan de klaagzang van de pijn in mijn voeten en benen.
Zij moet naar het station en ik loop rechtdoor, naar de brug, over de Vecht, want dan ben ik er. Opgelucht bereik ik het eindpunt van de etappe. Halleluja! Ik heb het tóch maar weer gehaald. Vandaag dacht ik voor het eerst, meerdere keren aan opgeven. Maar ik heb het niet gedaan.
Ik zoek gauw de supermarkt op voor snacks en drinken en meld me bij mijn Vrienden op de Fiets adres. Ik kan douchen en schonere kleren aantrekken. In het centrum eet ik wat, maar ik ben te moe om rechtop te blijven zitten. Ik ga de rest van de avond languit op bed liggen, herstellen voor de dag van morgen.
Hoe kom je bij het beginpunt in Hardenberg
Het startpunt van deze etappe ligt op de markt in Hardenberg. Om er te komen, loop je ongeveer 1 km vanaf het station van Hardenberg. De trein naar Zwolle brengt je binnen 12 minuten naar Ommen.
Kom je met de auto, dan kun je die parkeren bij de P+R bij het station van Hardenberg. Je loopt dan 1 km extra naar de route van het Pieterpad. Een andere gratis optie is de brandweerkazerne waar je ook kunt parkeren. Deze ligt bijna naast het Pieterpad, dus lekker dichtbij. Bushalte Molenplein ligt ernaast dus je kunt de bus nemen naar het station als je wilt.
Hoe kom je bij het eindpunt in Ommen
Het eindpunt van deze etappe ligt vlak voor de brug over de Vecht. Ga je de brug over, dan loop je het centrum van Ommen in. Volg je het Pieterpad naar links, dan loop je richting het station Ommen. Het treinstation ligt ongeveer 1 km (via het Pieterpad) van het eindpunt van de etappe.
Met de trein richting Emmen ben je binnen 13-14 minuten weer terug in Hardenberg. Of neem de trein richting Zwolle en de rest van Nederland.
Kom je met de auto, dan ligt er een grote parkeerplaats aan de Vecht, aan de Zeesserweg. Je kunt ook gebruik maken van de P+R bij het station.
Mijn ervaringen met het lopen van Hardenberg naar Ommen
Poehee, dit was wederom een hele zware etappe voor mij. Niet vanwege het terrein of de lengte van de etappe of iets wat met de etappe te maken heeft. Maar puur vanwege mijn slaapgebrek en de honger. En daarna de verzuring en pijn in mijn voeten en benen.
Op zich was het een hele mooie en rustige etappe. Het meerendeel van de dag loop ik lekker alleen. Het is rustig op de paden en wegen en in de paar dorpjes die ik tegenkom. Ik zie weinig mensen en de lange stukken rechtdoor zorgen ervoor dat ik weer veel in mijn hoofd zit.
Ik voel de 173 kilometers van de afgelopen week behoorlijk. En alles komt dan ineens samen. Al meer dan een week te weinig slaap, vandaag te weinig gegeten, hoge nood als er niets in de buurt is, en dan wordt het allemaal te veel.
Bij de supermarkt sla ik meer eten in dat ik gemakkelijk onderweg kan eten en ik koop een extra tube voltaren. Meer en vaker smeren.
Mijn cijfers voor etappe 9 van Hardenberg naar Ommen
Afstand: 19 kilometer vandaag. De etappe is 21 km maar ik heb gisteren de eerste 2 km al gelopen.
Begintijd: 9.00 uur
Eindtijd: 16.00 uur
Weer: bewolkt en een stevige wind. Eventjes wat regen, en af en toe wat zon.
Hoogtepunt: de Rheezermaten en de rust in dit gebied. En het behalen van het eindpunt van vandaag.
Beginpunt: ik begin 2 km verder op deze etappe bij mijn B&B. Het begintpunt van de etappe ligt op de markt in Hardenberg
Pauze: Ik pauzeer voor het eerst na het passeren van de N36 bij een bankje in het bos. Daarna loop ik door in Junne naar een theehuis. Bij het toetjesbankje zie ik vandaag geen toetjes dus ik loop door. In de bossen voor Ommen ga ik nog een paar keer zitten om te pauzeren
Eindpunt: de brug over de Vecht in Ommen.
Ondergrond: Het meerendeel vandaag gaat over verharde wandel- en fietspaden. Zelfs in het bos kun je over het verharde pad lopen in plaats van het mulle zand. In de bossen bij Ommen loopt er een fijn hard bospad.
Toiletten of rustopties: veel te weinig toiletten onderweg, dat blijkt maar weer. Het theehuis in Rheeze is een optie, daarna pas een theehuis in Rheeze wat iets van het Pieterpad af ligt. Bij het eindpunt in Ommen is genoeg horeca. In de bossen staan gelukkig genoeg bankjes om even te zitten.
Overnachtingen in Hardenberg
In Hardenberg vind je vooral B&B’s. Een populaire, (en vaak volgeboekte) B&B is B&B Hardenberg. Ik spreek andere Pieterpadwandelaars die hier logeren en zij zijn vol lof over de B&B en de eigenaren.
Direct bij het station zit B&B de Vlinder. Een mooi ruim apartment met tuin maar ook helaas niet beschikbaar. Bekijk prijzen en opties hier.
Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij Oddingsplace. Een soort ‘in-house B&B’ in een woonwijk buiten het centrum van Hardenberg. Het ligt makkelijk aan het Pieterpad maar wel ongeveer 2km voorbij Hardenberg, dus op de route Hardenberg-Ommen.
Het voelt meer als een Vrienden op de Fiets overnachting maar dan zakelijk, maar het bed ligt heerlijk, de douche is goed en het ontbijt meer dan uitgebreid. Bovendien is het zeer schappelijk geprijsd, dus dat is mooi meegenomen. Bekijk deze logeeroptie in Hardenberg hier.
Voor meer overnachtingsopties in Hardenberg, klik hier.
Overnachtingen in Ommen
Ommen is een populaire vakantiebestemming en er zijn dan ook veel verschillende accommodatie’s te vinden rondom Ommen. Direct aan het Pieterpad én aan het water vind je Hotel de Zon. Degelijke kamers op een top locatie voor een goede prijs. Bekijk hier de kameroptie’s en prijzen.
Verblijf je liever in een B&B? Dan is B&B de Bosrand echt een aanrader. Dichtbij het station van Ommen, deze B&B heeft een fantastisch ontbijt met goede service. Bekijk de foto’s en prijzen hier.
Rondom Ommen vind je heel erg veel verschillende campings, maar Camping de Koeksebelt ligt direct aan de Vecht, bijna aan het Pieterpad, juist voordat je Ommen centrum in loopt. Ze hebben moderne trekkershutten voor wel 4 personen maar ook cottages en zelfs heuse boomhutten! Bekijk welke optie het beste bij je past via deze link.
Nog niet kunnen vinden wat je zoekt? Bekijk alle overnachtingsmogelijkheden in Ommen hier.
Ikzelf logeer in Ommen bij een man via Vrienden op de Fiets. De bovenwoning ligt direct in het centrum van Ommen, wat op een zaterdagnacht wat gehorig is. Deze man heeft de mogelijkheid om 6 mensen te laten logeren, dus is zeker een optie als je met meerdere mensen het Pieterpad wandelt.
Pieterpad Hardenberg Ommen
Voor mij was dit een minder fijne etappe. Maar ik heb er veel van geleerd. Ik neem nu meer snacks en eten mee voor onderweg en ik smeer mijn benen meer in. Ik begin wel de kilometers van de afgelopen week goed te voelen. Helaas heb ik maar een bepaalde tijd voor het Pieterpad en alle overnachtingen geboekt, anders had ik zeker een rustdag ingebouwd.
Als ik nu terugkijk op de etappe was het zeker een mooie wandelroute door mooie natuurgebieden en kleine landelijke dorpjes. Ommen verrast mij ook aangenaam met de mooie en gezellige binnenstad. Helaas protesteren de benen te veel tijdens het wandelen om echt in het moment te genieten, maar achteraf vergeet je de pijn en blijft de herinnering aan wat ik onderweg allemaal gezien heb.
Wat vond jij van de etappe van Hardenberg naar Ommen? Heb je genoten van de toetjes bij het toetjesbankje? Wat was voor jou een hoogtepunt? Laat het me weten in de comment sectie hier onder. Ik hoor graag van je!