De 26e (en laatste!) etappe van het Pieterpad loopt van Strabeek/Valkenburg naar het eindpunt op de Sint Pietersberg in Maastricht. Deze etappe is 17 km lang en brengt je langs een paar fantastische mergelgroeves en bospaden. Via het dorp Berg en Terblijt en velden, kom je uiteindelijk in de buitenwijken van Maastricht uit. Vanuit daar gaat het Pieterpad, via Maastricht CS door de oude binnenstad naar het Sint Pieter Fort. Je maakt hier een rondwandeling om het eindpunt van het Pieterpad, bij de ENCI-groeve te bereiken. Hoera! Je hebt het gehaald!
Je leest hier mijn ervaringen en praktische tips om te kunnen genieten van deze 26e etappe van het Pieterpad: Strabeek – Sint Pietersberg Maastricht.
Probe around the Globe gebruikt affiliate links. Als je op een van mijn affiliate links klikt en daarna een aankoop doet, verdien ik hierop een kleine commissie. Hier zitten geen extra kosten aan voor jou, maar helpt deze website enorm!
Ik heb het Pieterpad alleen gelopen in het voorjaar. Ik ben in 1x van Pieterburen naar de Sint Pietersberg in Maastricht gelopen. Wil je meer lezen over het Pieterpad en mijn wandelavonturen, ga dan naar deze Pieterpad pagina.
Laatste etappe van het Pieterpad: Strabeek – Sint Pietersberg
Vandaag geeft echt een heel dubbel gevoel. De dag van gisteren was zwaar, en door de onafhoudelijke regen heb ik twee blaren (de eerste) opgelopen. Mijn sokken en schoenen zijn nog niet helemaal droog, maar toch sta ik te popelen om weer te gaan wandelen.
Het is schitterend mooi weer en vandaag loop ik eindelijk naar Maastricht! Meer dan 3 weken geleden stond ik aan de Noordzee in Pieterburen en zei ik: “op naar Maastricht”. En vandaag is het dan zover.
Toch voel ik ook iets van droefheid en melancholie. Dit is de laatste ochtend dat ik ga ontbijten, uitchecken en wandelen. Na vanmiddag zijn mijn wandelavontuur, waar ik ZO LANG naar uit heb gekeken er gewoon op.
Ik krijg bijna een brok in mijn keel als ik me bedenk wat ik allemaal heb moeten doen, en laten, om hier te komen. Toch ben ik vooral enthousiast! Ik heb zin in wederom een dag wandelen! Op naar Maastricht!
Pieterpad Etappe 26 van Strabeek naar Maastricht, de route
Deze etappe van het Pieterpad, staat beschreven als 13e en laatste etappe in het boekje Pieterpad deel II: Vorden – Maastricht. Je kunt ook de route downloaden als gpx. Maar de route is ook erg goed gemarkeerd langs de weg.
Ik loop de km van mijn hotel terug naar het Pieterpad en vandaag is wederom een stralend mooie, zonnige dag. Wat een mazzel. Na de heftige regen van gisteren, ben ik maar wat blij dat ik uitgerekend vandaag, de laatste dag, zulk mooi weer op.
Het Pieterpad loopt langs een kapelletje en draait dan links, de natuur weer in. Het is een feestdag vandaag en ik ben bijna helemaal alleen op enkele fanatieke joggers en een eenzame hondenuitlater.
Via een bruggetje ga ik de Geul over en kom dan bij Boscafé Tivoli. Het is nog te vroeg voor pauze dus ik loop door. Het Pieterpad gaat vlak voor het café rechtsaf, langs een paar mooie mergelwanden. Je ziet dit meteen, want het pad kleurt geel en dit geeft direct een heel andere dimensie aan wandelen in Limburg.
Mergelgroeves
Je moet op dit stukje even goed opletten. Regionale streekpaden zijn geel/rood gemarkeerd, en er lopen veel lokale wandelpaden in dit gebied. En dat is logisch.
Het is hier prachtig. De bomen torrenen hoog boven mij uit en ik loop door een groene tunnel. Links en rechts kan ik een glimp opvangen van gesloten of nog in gebruikzijnde mergelgroeves.
Veel groeves zijn echter al lang gesloten en helemaal overgroeid met mooi groen en zijn nu in dienst als mooie parken.
Berg en Terblijt
Het Pieterpad loopt door Berg en Terblijt en richting het buurtschap Bemelen. Bij een splitsing in de weg ga ik maar eens pauze houden. Ik dacht dat mijn schoenen weer droog waren na gisteren, maar ik kan mijn sokken bijna uitknijpen. Zo nat zijn ze.
Voorzichtig pel ik de sokken van mijn voeten en probeer de tape rondom mijn nieuwe blaren niet los te trekken. Het is maar goed dat dit de laatste dag is van mijn Pieterpadavontuur, want ik had niet veel verder kunnen lopen met zulke blaren.
Ik loop weer verder langs enkele hoeves en horeca opties, maar ze zijn allemaal gesloten. Dus ik zet koers naar Bemelen.
Ik kan het dorpje al in de verte zien liggen, maar het Pieterpad gaat er met een ruime bocht omheen. Ook hier weer zie je de mergelgroeves en gaten in de gele wanden links en rechts van je.
Dit uitzicht leidt mij een beetje af van de pijn in mijn voeten. Het grootste deel van het Pieterpad vandaag gaat over knerpende schelpenpaadjes en dit loopt echt niet lekker.
Op naar Maastricht
Na Bemelen loop je door de weilanden, naar de rand van de bebouwde kom. De weg verandert in asfalt en er rijden meer auto’s en fietsers langs. Ik loop rustig door.
Als ik een paar voetbalvelden nader, steekt er een frisse wind op. Maar ik zie ook een bord met “Maastricht” erop.
Ik schiet een beetje vol. De afgelopen drie weken heb ik tegen iedereen gezegd dat ik naar Maastricht wandel, en hier ben ik dan! Ik ben er gewoon. In Maastricht.
Door Maastricht
Maar ik ben er uiteraard nog langs niet! Het Pieterpad gaat door de buitenwijken van Maastricht naar het Centraal Station. De nette tuintjes en rechte weg kan me niet bekoren. Ik heb mijn blik op de horizon gericht en loop stug door.
Maar inmiddels ben ik toch al best lang onderweg en ik moet ongelooflijk plassen. Uiteraard kan dat niet zomaar in een woonwijk, dus ik kijk rijkhalzend uit naar het eerste café dat ik tegenkom. Voor de vorm drink ik ook maar iets, maar ik voel me niet op mijn gemak en ga gauw weer op pad.
Als ik bij een park kom, met honderden spelende kinderen besluit ik even pauze te houden. Met al die rondrennende kinderen , borstvoedende moeders en zelfs kinderen in luiers, kijkt niemand op of om als ik mijn wandelschoenen even uittrek. Awh, dat is fijn.
Ik bestel ook maar wat te eten want het is lunchtijd en ik hoor dat mijn ontvangscomité niet verwacht had dat ik al zo vroeg aan zou komen. Ik kan natuurlijk niet eerder aankomen dan zij, dus ik neem rustig de tijd.
Door het centrum van Maastricht
Uiteindelijk ga ik toch maar weer op pad. Ik ben nu zo dichtbij het eindpunt, ik wil verder. Via het Centraal Station loop ik Maastricht binnen. De rivier over en dan word ik overladen met indrukken en prikkels.
Mensen, tassen, geuren, geluiden en lawaai. Heel veel lawaai. Het centrum is afgeladen vol en ik voel me als een vreemde eend in de bijt met mijn wandeloutfit en rugtas op de rug.
Ik schakel over in standje overleven. Dit betekent dat ik alleen maar vooruit kijk en ik scan van een afstand of ik de Pieterpadmarkering kan spotten. Ik kijk niet naar links of rechts, en vooral niet naar boven. Want ik moet mijn uiterste best doen om op de been te blijven in de mensenmassa, de smalle stoepjes en de puntige straatstenen.
Fort Sint Pieter en Sint Pietersberg
Compleet overprikkeld laat ik het oude centrum van Maastricht achter me, en kom via een park bij een singel. Bij het politiebureau ga ik nog even op een bankje zitten want het lijkt alsof mijn voeten me niet meer willen dragen.
Ik loop de straat uit, die ietswat vervallen aanvoelt. Maar ik kan het Fort Sint Pieter al zien liggen en ik volg het Pieterpad rechtom de trap op.
De trap is een flinke aanslag op mijn bovenbeenspieren maar ik kom bovenaan. Vanaf daar is het een afgevlakte berg en geniet ik van het uitzicht over Maastricht, Limburg en België.
Het waait inmiddels flink en na elke bocht vraag ik me af of ik er al ben. Telkens als ik een groepje mensen zie, hoop ik dat ik er bijna ben. Mijn telefoon is bijna leeg, dus ik steek die maar in mijn zak waardoor ik niet kan controleren of ik nog goed loop en of ik er bijna ben.
Aankomst bij de ENCI-groeve
Dus ik loop maar door. Het duurt oneindig lang maar dan kom ik bij een uitzichtpunt. Vanaf hier kan ik het ijsblauwe water zien in de groeve. Dit is echter niet het juiste punt, maar ik kan nu echt niet meer ver weg zijn.
Ik haal nog maar eens diep adem. Ik wil van dit moment genieten. Normaal ben ik heel erg emotioneel, dus ik neem me voor dat ik niet wil huilen als ik mijn man weer zie. Ik wil van het moment genieten.
Dan ga ik een bocht om en zie ik het eindpunt voor me. Ik zie ook mijn man staan en kan niets anders doen dan met een hele grote glimlach op hem aflopen!
Want ik heb het gehaald!
Ik heb het Pieterpad in 1x uitgelopen van Pieterburen naar de Sint Pietersberg hier in Maastricht!
Rondwandeling over de Sint Pietersberg
Na alle 1e kussen en knuffels, besluiten we de aankomst kon een keer over te doen. Voor de video. Helaas lukt het niet in 1x, dus ik mag 3x heen en weer lopen totdat ik denk: het is wel goed.
We maken wat foto’s en filmpjes maar ik ben ondertussen helemaal gesloopt. De frisse wind en het stilstaan hebben me helemaal koud gemaakt en ik kan inmiddels bijna niet meer op mijn benen staan.
Gezamelijk lopen we terug naar Chalet Bergrust. Mijn schoonmoeder loopt niet zo makkelijk, maar de laatste 1.5 km gaat haar beter af dan mij. Ik moet 2x op een bankje gaan zitten.
Pieterpad oorkonde
Eenmaal bij Chalet Bergrust, kunnen we lekker zitten. Met koffie en echte Limburgse vlaai is het genieten! Bij Chalet Bergrust kun je een oorkonde vragen voor het volbrengen van het Pieterpad.
Ze stellen geen vragen, maar geven je gewoon een vel papier waar je zelf je eigen naam op kunt zetten. Via de Stichting Pieterpad kun je ook de officiële oorkonde aanvragen.
Hoe kom je bij het startpunt in Strabeek
De laatste etappe van het Pieterpad begint in Strabeek, een buitenwijk van Valkenburg, waar de wijk Broekhem overgaat in Strabeek.
Strabeek heeft zelf geen treinstation, maar het nabijgelegen Valkenburg Centraal staat goed aangegeven en ligt 1.5 km lopen verderop. Een andere optie is treinstation Houthem-Sint Gerlach, dat ligt 1.5km de andere kant op.
De dichtsbijzijnde bushalte zit op de grote doorgaande weg en bus 791 brengt je óf naar Meerssen, óf naar Valkenburg station en Margraten. Vanaf Valkenburg station kun je met de trein naar Heerlen of Maastricht en zo verder reizen.
Parkeren kan aan de doorgaande weg of een van de vele zijstraten (al zullen de lokale bewoners dat misschien niet zo waarderen). In de buurt zit ook een bouwmarkt met gratis parkeerterrein. Of je parkeert gratis iets verderop bij het Odapark.
Hoe kom je bij het eindpunt op de Sint Pietersberg bij Maastricht
Het eindpunt van deze etappe en het gehele Pieterpad ligt bij het uitkijkpunt op de ENCI groeve. Dit punt is alleen lopend te bereiken vanaf Fort Sint Pieter dat zuidelijk van Maastricht ligt. Vanaf het Fort gaat er een rondwandeling die ongeveer 3 tot 3.5 km is. Vanaf het fort is het dus 1.5 km lopen naar het eindpunt.
Parkeren kan makkelijk bij het Fort Sint Pieter, helaas is het niet gratis. Bij de Sint Pieter kerk is een kleine gratis parkeerplaats maar dan zul je zelf een alternatieve route naar het eindpunt moeten zoeken.
De dichtsbijzijnde bushalte is bushalte Sint Pietersberg voor bus 12, maar deze rijdt niet op zondag. De beste optie is iets verderop, op de Prins Bisschopsingel. Vanaf daar kun je een bus nemen naar Maastricht Centraal Station en verder reizen naar de rest van Nederland.
Mijn ervaringen met het lopen van het Pieterpad: Strabeek – Sint Pietersberg
Als je het heel objectief bekijkt, dan is deze etappe van het Pieterpad van Strabeek naar de Sint Pietersberg, een wandeldag als alle anderen.
De route heeft echt twee gezichten, met het eerste deel veel mooie, unieke natuur. Daarna bereik je de bewoonde wereld en de grote stad Maastricht. Het eindpunt is weer in de natuur.
Maar voor mij is dit de allerlaatste etappe op het Pieterpad. Ik heb maandenlang aan dit moment gedacht: de aankomst op de Sint Pietersberg. Ik heb ervan gedroomd. En ik heb me ingebeeld hoe het zou voelen.
En daar loop ik dan: het is de laatste dag van mijn Pieterpad avontuur. Ik ben 3.5 week te voet door Nederland gelopen en vandaag is de laatste dag. Ik ben deels een beetje ongeduldig. Het geknerp van het grindpad irriteert me mateloos en ik wou dat ik er was. Tegelijkertijd voel ik me ook een beetje melancholisch: na vandaag zit het avontuur erop!
Maar wat ben ik ongelooflijk trots op mezelf. Ik had bedacht dat het zwaar zou zijn, maar de zwaarte van de tocht heeft me toch verrast. En ik had de hoop dat ik zou genieten, maar hoeveel ik heb genoten, heeft me echt positief verrast!
Mijn cijfers voor de laatste etappe van Strabeek naar Sint Pietersberg
Begintijd: ik vertrek om 9.45 uur uit Valkenburg
Eindtijd: rond 14.30 uur ben ik bij de ENCI-groeve op de Sint Pietersberg.
Weer: vandaag is het weer zonnig, met af en toe wat bewolking.
Hoogtepunt: de aankomst op de Sint Pietersberg
Beginpunt: 1km van het Pieterpad in Valkenburg
Pauze: ik pauzeer op een bankje ergens bij Terblijt en daarna pas in Maastricht bij Mama. Daarna pak ik nog wat bankjes mee in het centrum van Maastricht.
Eindpunt: de ENCI-groeve op de Sint Pietersberg Maastricht. Daarna moeten we nog wel even teruglopen naar Fort Sint Pieter.
Ondergrond: veel bos- en grindpaden vandaag. Eenmaal in Maastricht vooral stoepjes.
Toiletten of rustopties: er zijn weinig toiletten onderweg. Je komt aan het begin bij Strabeek direct horeca tegen, maar daarna moet je geluk hebben of de horeca open is in Berg en Terblijt. Je kunt in Bemelen omlopen als de horeca open is, of wachten tot je in Maastricht bent.
Overnachtingen in Strabeek en Valkenburg
Strabeek is het beginpunt van de laatste etappe naar Maastricht. Echter zijn de meeste accommodatie’s gevestigd in Valkenburg. In deze stad zijn meer dan genoeg hotels, boutique kamers en schattige B&B’s te vinden.
Maar ik wil na een lange dag wandelen zo min mogelijk extra kilometers lopen en zoek een overnachting die zo dicht mogelijk bij het Pieterpad ligt.
Uiteindelijk boek ik eenpersoonskamer bij Hotel 2000 Valkenburg voor maar 42€ voor 1 nacht. Alles is behoorlijk gedateerd en klein, maar het bed ligt best ok. De douche is behoorlijk krap maar ik geniet toch van het warme water. Ook het ontbijt ’s ochtends is prima in orde. Dit is echt zo’n ‘waar voor je geld’ ervaring. Het ligt 1 km van het Pieterpad. Bekijk de prijzen en locatie hier.
Jammer genoeg is dit niet een heel leuk einde van 25 nachten overnachten op het Pieterpad, maar dan had ik maar naar Valkenburg moeten lopen. In de stad zelf zijn wel 100 logeeradressen te vinden. Bekijk ze hier.
In Strabeek, zo dicht mogelijk op het Pieterpad vind je verder Fletcher Hotel de Burghoeve. Hun kamer zijn redelijk geprijsd maar mijn ervaring met Fletcher in Hellendoorn was niet voor herhaling vatbaar. Dit hotel is zeker een optie als je locatie en prijs boven uitstraling en comfort stelt. Bekijk dit hotel hier.
Ver boven mijn 1-persoonsbudget, maar wel super dichtbij het Pieterpad, zijn de prachtige B&B La Hacienda en B&B No. 42.
Overnachtingen in Maastricht
Inmiddels ben ik al 26 dagen van huis en heb ik 25 nachten elders geslapen. Daarom ben ik maar wat blij om na de laatste etappe naar huis te gaan en in mijn eigen bed te slapen.
Uiteraard is het óók een leuk idee om een weekendje in Maastricht daar te brengen met een overnachting in deze bruisende stad. Bekijk alle opties hier.
Pieterpad: Strabeek – Sint Pietersberg Maastricht
En dat was het dan: het zit erop! Mijn Pieterpadavontuur zit erop. Ik kijk vooral terug op een hele mooie tocht, door de natuur, dwars door Nederland.
Ik heb genoten van het in beweging zijn, van de rust om alleen maar met wandelen bezig te zijn, en de ontmoetingen onderweg. Het lopen van het Pieterpad heeft mijn beste verwachtingen overtroffen en ik heb ervan genoten.
Ik hoop dat jullie met mij mee hebben genoten. Laat een berichtje achter in de comment sectie hieronder, want ik hoor graag van je.
